Przełomowe badania genetyczne potwierdziły Azję Środkową jako miejsce pochodzenia róż, a Chiny zidentyfikowano jako ważne centrum dywersyfikacji. Badania, prowadzone przez ekspertów z Beijing Forestry University, zagłębiły się w genetyczne składy dzikich gatunków róż i starożytnych odmian, aby prześledzić ewolucyjną ścieżkę tego ukochanego kwiatu.
Badanie, opublikowane w czasopiśmie Nature Plants 4 kwietnia 2025 r., wskazuje, że najwcześniejsza róża prawdopodobnie posiadała jednolity żółty kolor, pojedynczy rząd płatków i siedem listków na gałąź. Cechy te przypisuje się wspólnemu przodkowi rodzaju Rosa, należącego do rodziny Rosaceae.
Ponadto badania wskazały dwa główne centra różnorodności w Chinach: północno-zachodnie, charakteryzujące się żółtymi różami przystosowanymi do suchych klimatów, oraz południowo-zachodnie, znane z białych, pachnących kwiatów, które rozwijają się w wilgotnym środowisku. Naukowcy podkreślają znaczenie włączenia zasobów genetycznych od dzikich krewnych w celu wzmocnienia odporności na choroby i suszę we współczesnej hodowli róż, szczególnie w świetle trwających globalnych zmian klimatycznych. Jest to szczególnie ważne, ponieważ współczesne róże są zagrożone chorobami grzybiczymi, szkodnikami i wirusami, takimi jak emarawirus róży.
Wnioski wyciągnięte z tego badania mogą zrewolucjonizować programy hodowli róż, umożliwiając rozwój bardziej odpornych i oszałamiających wizualnie odmian róż na przyszłość.