Zelandia: Odkrycie ukrytego kontynentu Ziemi

Zelandia: Geonaukowcy odkrywają ukryty kontynent po wiekach

Geonaukowcy oficjalnie uznali Zelandię za kontynent, ląd w większości zanurzony pod Oceanem Spokojnym. Odkrycie to nastąpiło po blisko 375 latach spekulacji i wskazówek co do jego istnienia.

Zelandia rozciąga się na około 4,9 miliona kilometrów kwadratowych (1,89 miliona mil kwadratowych) i jest mniej więcej o połowę mniejsza od Australii. Kiedyś była częścią superkontynentu Gondwany, datowanego na ponad 500 milionów lat. Około 83-79 milionów lat temu oddzieliła się od Gondwany.

Pierwsze spotkanie z Zelandią miało miejsce w 1642 roku przez holenderskiego odkrywcę Abla Tasmana, który poszukiwał „Wielkiego Kontynentu Południowego”. Chociaż nie znalazł Zelandii, spotkał się z Maorysami, którzy zasugerowali istnienie masywnego lądu. Jednak dopiero w 2017 roku potwierdzono jego istnienie. To uznanie podkreśla, jak ważne cechy geologiczne mogą pozostać ukryte przez wieki.

Dziś około 94% Zelandii pozostaje zanurzone, a Nowa Zelandia i Nowa Kaledonia są największymi częściami nad poziomem morza. Mapowanie Zelandii zostało ukończone w 2023 roku, ujawniając jej skład geologiczny, aktywność wulkaniczną i baseny osadowe.

Odkrycie Zelandii dostarcza cennych informacji na temat procesów ryftu kontynentalnego, rozrzedzania i rozpadu. Wzbogaca również nasze zrozumienie historii geologicznej Ziemi.