Niedawne kompleksowe badania w Ladakhu w Indiach podkreślają złożoną relację między irbisami a populacjami ludzkimi. Badanie, opublikowane w PLOS One, ujawnia, że znaczna część populacji irbisów w Ladakhu żyje w pobliżu osad ludzkich.
Ladakh jest domem dla około 477 irbisów, co stanowi dwie trzecie całej populacji irbisów w Indiach. Badanie, obejmujące 59 000 km², wykazało, że gęstość irbisów waha się od jednego do trzech osobników na 100 km². Park Narodowy Hemis szczyci się najwyższą koncentracją irbisów na świecie.
Badanie wykazało, że 60% irbisów w Ladakhu żyje w pobliżu siedzib ludzkich. Ta koegzystencja jest przypisywana bogatym w zasoby łąkom i unikalnemu krajobrazowi kulturowemu regionu. Jednak ta bliskość doprowadziła do zwiększonego konfliktu, szczególnie drapieżnictwa zwierząt gospodarskich.
Podczas blokady Covid-19 zmniejszona aktywność człowieka doprowadziła do gwałtownego wzrostu konfliktów między irbisami a zwierzętami gospodarskimi. W 2020 r. zgłoszono dziewięć przypadków w ciągu dwóch miesięcy, w porównaniu z zaledwie dwoma w poprzednim roku. Sześć irbisów zostało tymczasowo umieszczonych w ośrodku ratunkowym z powodu ataków na zwierzęta gospodarskie.
Badanie stworzyło również krajową bibliotekę zdjęć irbisów. Biblioteka ta pomoże konserwatorom w monitorowaniu kłusownictwa i handlu. Naukowcy wykorzystali sztuczną inteligencję i perfumy, aby fotografować czoła irbisów w celach identyfikacyjnych.
Obecność irbisów korelowała z dziką zwierzyną, zwierzętami gospodarskimi i nierównym terenem. Badanie podkreśla potrzebę ochrony siedlisk, promowania ekoturystyki i ponownego wprowadzania gatunków drapieżnych. Środki te są kluczowe dla długoterminowej ochrony irbisów w regionie.