1 lipca 2025 roku, przewodniczący Parlamentu Ghany, Alban Sumana Kingsford Bagbin, ogłosił, że posłowie będą mogli używać ghańskich języków lokalnych podczas debat parlamentarnych. Inicjatywa ta ma na celu uhonorowanie różnorodności językowej Ghany i uczynienie obrad parlamentarnych bardziej dostępnymi dla obywateli.
Regulamin Parlamentu już teraz pozwala posłom na wypowiadanie się w ich językach ojczystych, ale wymaga od nich zapewnienia tłumaczenia na język angielski. Aby to ułatwić, Parlament planuje zatrudnić ekspertów językowych i tłumaczy, którzy będą oferować tłumaczenia w czasie rzeczywistym podczas sesji. To ważny krok w kierunku zwiększenia zaangażowania obywatelskiego, przypominający dążenia do zachowania języków regionalnych w Europie.
Clement Akoloh, rzecznik prasowy Parliamentary Network Africa, z zadowoleniem przyjął tę decyzję, określając ją jako spóźnioną. Podkreślił, że kraje, którym zależy na rozwoju, często promują używanie języków rodzimych. Ghana jest domem dla blisko 100 języków lokalnych, w tym Twi, Fante, Ewe, Ga, Dagbani, Gonja i Hausa. Podobnie jak w Polsce, gdzie dba się o język kaszubski czy śląski, Ghana dostrzega wartość w zachowaniu swojej językowej tożsamości.
Różnorodność językowa stwarza wyzwania logistyczne we wdrażaniu używania języków lokalnych. Eksperci wyrażają obawy co do praktycznych implikacji, podkreślając potrzebę solidnych mechanizmów wspierających tłumaczenia. Inicjatywa ta jest częścią szerszych działań Parlamentu na rzecz uczynienia procesów legislacyjnych bardziej dostępnymi. Podobnie jak w Unii Europejskiej, gdzie tłumaczenia są kluczowe dla komunikacji, Ghana musi zapewnić sprawne tłumaczenia dla wszystkich uczestników debaty.
W lutym 2024 roku przewodniczący Bagbin ogłosił plany przekształcenia Izby, aby umożliwić używanie języków lokalnych. Poprzez włączenie języków lokalnych, inicjatywa ma na celu promowanie inkluzywności i wzmocnienie dyskursu narodowego. Sukces wdrożenia będzie zależał od skutecznego planowania i alokacji zasobów, co wymagać będzie podobnego zaangażowania jak w przypadku dużych projektów infrastrukturalnych w Polsce.