Różnorodność onomastyczna: ujawnia wzorce społeczne w starożytnych królestwach hebrajskich
Najnowsze badania łączą archeologię, statystykę i nauki humanistyczne w celu zbadania dynamiki społecznej w starożytnych królestwach hebrajskich Izraela i Judy (950-586 p.n.e.). Naukowcy przeanalizowali imiona własne na artefaktach archeologicznych, wykorzystując wskaźniki różnorodności z badań ekologicznych.
Badanie koncentruje się na onomastyce, czyli nauce o imionach. Imiona odzwierciedlają znaczenie kulturowe, dziedzictwo językowe, wierzenia religijne i hierarchie społeczne. Ariel Vishne i dr Barak Sober z Uniwersytetu Hebrajskiego w Jerozolimie przeanalizowali ponad tysiąc imion własnych wyrytych na pieczęciach, ostrakach i dzbanach do przechowywania.
Zespół wykorzystał statystyki różnorodności, takie jak entropia Shannona i wskaźnik różnorodności Simpsona. Narzędzia te określają ilościowo bogactwo i równomierność imion. Takie podejście oddaje głębię różnorodności i koncentracji w użyciu imion.
Badania ujawniły różnice między Królestwem Izraela a Królestwem Judy. Izrael wykazywał większą różnorodność imion, co sugeruje kulturowo heterogeniczne społeczeństwo. Może to wynikać z jego położenia na szlakach handlowych i narażenia na sąsiednie kultury.
W Judzie różnorodność imion zmniejszała się z czasem, co zbiega się z centralizacją religijną wokół Jerozolimy. Sugeruje to wzrost konsolidacji politycznej i konformizmu społecznego. Malejąca różnorodność wskazuje na zacieśnianie się tożsamości kulturowej.
Samaria, stolica Izraela, wykazywała mniejszą różnorodność imion niż jej regiony peryferyjne. Sugeruje to zdecentralizowaną strukturę społeczną. W Judzie elitarna populacja Jerozolimy miała większą różnorodność imion, co odzwierciedla zmiany demograficzne i wpływy kulturowe.
Metodologia interdyscyplinarna została przetestowana przy użyciu nowoczesnych zbiorów danych z różnych krajów. Pojawiły się spójne wzorce, wspierające dokładność ram. Społeczeństwa o silnych wartościach tradycyjnych wykazują tendencję do mniejszej różnorodności imion.
Dr Barak Sober podkreślił nowatorski charakter podejścia, odblokowującego informacje społeczne zawarte w starożytnych imionach. Dr Mitka R. Golub podkreśliła, że imiona stanowią okno na praktyki religijne, hierarchie społeczne i interakcje kulturowe.
Profesor Israel Finkelstein zauważył, że różnorodność onomastyczna odzwierciedla znane wzorce archeologiczne. Potwierdza to wizerunek Izraela jako centrum wymiany kulturalnej. Badania pogłębiają zrozumienie złożoności społecznej w starożytnych społeczeństwach.
Różnorodność imion jawi się jako wskaźnik witalności kulturowej, przepuszczalności i integracji społecznej. Adaptacja wskaźników różnorodności biologicznej do danych onomastycznych otwiera nowe możliwości dla nauk humanistycznych. To skrzyżowanie tworzy żyzny grunt dla dialogu interdyscyplinarnego.