Ostatnie badanie lingwistyczne koncentruje się na języku pomerano, odmianie dolnoniemieckiej używanej przez potomków osadników z Pomorza, którzy przybyli do Brazylii między 1860 a 1880 rokiem. Badanie analizuje konstrukcje egzystencjalne (Existenzverbkonstruktionen - EVK) używane do wyrażania „istnienia” lub „powstawania”.
Dane zebrano z nagrań języka pomerano od mówców w Espírito Santo, Rio Grande do Sul i Santa Catarina. Badanie analizuje wariacje w konstrukcjach egzystencjalnych z GÄWEN, SIN i HEWWEN w pomerano, biorąc pod uwagę poziomy morfo-syntaktyczne, semantyczne i pragmatyczne, identyfikując zmienność wywołaną kontaktem poprzez brazylijską portugalszczyznę.
Wyniki wskazują, że konstrukcja dolnoniemiecka w pomerano jest stosunkowo stabilna morfo-syntaktycznie. Zmienność wywołana kontaktem z brazylijską portugalszczyzną występuje w HEWWEN-EVK. Mówcy w Santa Catarina, biegle posługujący się językiem wysokoniemieckim, używają w HEWWEN-EVK autentycznych niemieckich rzeczowników lub skonwencjonalizowanych zapożyczeń, podczas gdy mówcy w Espírito Santo, nie posiadający kompetencji w języku wysokoniemieckim, używają leksemów lub kalk językowych portugalskich rzeczowników, co sugeruje regionalny rozwój pomerano w 2025 roku.