Przełomowe badanie wykazało powiązanie genetyczne między współczesną społecznością Picuris Pueblo a starożytnymi mieszkańcami Chaco Canyon. Badanie to podważa dotychczasowe założenia o upadku populacji lub zaniku kultury w południowo-zachodniej części USA. Wyniki potwierdzają narrację o przetrwaniu i ciągłości przez tysiąclecia.
Chaco Canyon ma kulturowe i duchowe znaczenie dla wielu plemion rdzennych Amerykanów. Wcześniejsze twierdzenia sugerowały spadek populacji lub zerwanie kulturowe po epoce Ancestral Puebloan. Nowe spostrzeżenia genomiczne ujawniają, że osoby z Picuris Pueblo wykazują najbliższe pokrewieństwo genetyczne ze starożytnymi mieszkańcami Chaco Canyon.
W badaniu wykorzystano paleogenomikę do porównania starożytnego DNA ze szczątków archeologicznych z DNA współczesnych członków Picuris Pueblo. Analiza ta wykazała statystycznie istotną ciągłość markerów genetycznych. Stanowi to pierwsze paleogenetyczne potwierdzenie bezpośredniego powiązania plemienia uznawanego przez władze federalne z populacjami przodków z Chaco Canyon.
Naukowcy podkreślają, że wyniki te nie umniejszają związków innych plemion z Chaco Canyon. Badanie podkreśla, że Picuris Pueblo jest jedynym plemieniem posiadającym bezpośrednie dowody genetyczne na pochodzenie. Uzupełnia to ustalone historie ustne i roszczenia kulturowe innych grup rdzennych.
Badanie to stanowi przykład postępowego paradygmatu, uznającego ustne historie rdzennych mieszkańców za istotny dowód przynależności kulturowej. Narzędzia naukowe, takie jak genetyka, archeologia i językoznawstwo, mogą wypełnić luki historiograficzne. Badanie to wzmacnia potencjał naprawczy nauki, gdy jest ona szanowana i zgodna z wkładem rdzennych mieszkańców.
Podstawowym aspektem była suwerenność danych, przy integralnym udziale przywódców plemiennych Picuris Pueblo. Plemię zachowało prawo do wstrzymania projektu na każdym etapie. Zapewnia to społeczności sprawczość i kontrolę nad wrażliwymi informacjami genetycznymi.
Wyniki oferują Picuris Pueblo i innym grupom rdzennych mieszkańców potwierdzenie ich więzi z przodkami. Wzmacnia to roszczenia do zarządzania starożytnymi miejscami i wspiera głos rdzennych mieszkańców w debatach politycznych. Przyczynia się również do sprawy szacunku i ochrony suwerenności plemion.
Badanie to podważa narracje o zaniku rdzennych mieszkańców, podkreślając odporność i ciągłość. Ta interdyscyplinarna synteza daje nadzieję na uzdrowienie podzielonej historii. Potwierdza doświadczenia życiowe i honoruje związki, jakie ludy rdzenne utrzymują ze swoimi ziemiami przodków.
To przełomowe badanie stanowi transformacyjny wkład w zrozumienie przeszłości południowo-zachodniej części USA. Stanowi precedens dla przyszłych badań opartych na etycznej współpracy i wrażliwości kulturowej. Praca ta sprzyja działaniom na rzecz uznania, uzdrowienia i szacunku dla społeczności rdzennych Amerykanów.
Odkrycia dotyczące wspólnego pochodzenia służą jako przypomnienie, że przeszłość trwa w żyjących potomkach. Zachęca to do ponownego rozważenia, w jaki sposób genetyka i historia ustna oświetlają tożsamość i przynależność.