Badanie Instytutu Weizmana: Melodia mowy funkcjonuje jako odrębny język, poprawiając rozumienie przez sztuczną inteligencję

Naukowcy z Instytutu Nauki Weizmana odkryli, że prozodia, czyli melodia mowy, funkcjonuje jako odrębny język z własnym słownictwem i składnią. To odkrycie, opublikowane w PNAS, sugeruje, że sztuczna inteligencja mogłaby wykorzystać prozodię do rozumienia języka wykraczającego poza same wypowiadane słowa.

Prozodia obejmuje zmiany wysokości dźwięku, głośności, tempa i jakości dźwięku, dodając subtelną warstwę znaczenia. Badanie zidentyfikowało powtarzające się wzorce melodyczne w spontanicznych rozmowach, ujawniając setki podstawowych wzorców, które funkcjonują jako prozodyczne „słowa”, z których każde przekazuje określone postawy, takie jak ciekawość lub zaskoczenie.

Model sztucznej inteligencji zidentyfikował reguły składniowe rządzące kolejnością tych wzorców prozodycznych, które często pojawiają się w parach, funkcjonując jako proste zdania. To przełomowe odkrycie może umożliwić sztucznej inteligencji lepszą interpretację ludzkich emocji i intencji, prowadząc do bardziej adaptacyjnych i naturalnych reakcji w systemach sztucznej inteligencji. Według prof. Mosesa, badania te mogą utorować drogę dla zautomatyzowanych systemów, które opracowują słowniki prozodii dla różnych języków, zwiększając zdolność sztucznej inteligencji do rozumienia i reagowania na ludzką mowę.