Spaanse interne paspoorten: Een overblijfsel uit de 18e en 19e eeuw dat regionale reizen en economische groei beperkte

In de 18e en 19e eeuw waren interne paspoorten vereist om tussen regio's in Spanje te reizen, zoals van Galicië naar Castilla y León. Deze documenten waren nodig vanwege regionale administratieve autonomie, douane en grenscontroles. Elke regio had zijn eigen paspoortformaat, wat verwarring en vertragingen veroorzaakte. Het verkrijgen van een paspoort omvatte het aanvragen bij lokale autoriteiten, het verstrekken van identificatie en reisredenen, en het betalen van kosten, wat dagen of weken kon duren. Deze interne paspoorten belemmerden het vrije verkeer van personen, wat de economie beïnvloedde door de kosten te verhogen en transacties voor kooplieden en transporteurs te vertragen. Sociaal gezien creëerden ze obstakels voor families die in verschillende regio's woonden om weer bij elkaar te komen. Interne paspoorten werden in de tweede helft van de 19e eeuw afgeschaft, wat het vrije verkeer bevorderde en bijdroeg aan nationale eenwording en economische ontwikkeling.