Een recente studie gepubliceerd in het tijdschrift *Icarus* heeft nieuwe inzichten opgeleverd in de potentiële bewoonbaarheid van Saturnus' maan Enceladus. Onderzoekers hebben de pH-niveaus van zijn ondergrondse oceaan geschat, waaruit een meer alkalische omgeving blijkt dan eerder werd gedacht. Deze bevinding heeft aanzienlijke implicaties voor de zoektocht naar buitenaards leven.
De studie maakte gebruik van computermodellen om gegevens over fosfaatniveaus in ijskorrels die uit de zuidpoolgeisers van Enceladus werden uitgestoten, te analyseren. Deze geisers, bekend als "tijgerstrepen", werden voor het eerst ontdekt door NASA's Cassini-ruimtesonde. De modellen schatten de pH van de oceaan tussen 10,1 en 11,6, aanzienlijk hoger dan eerdere schattingen.
Een meer alkalische omgeving suggereert een sterke interactie tussen de oceaan en de rotsachtige kern van de maan. Deze interactie zou de noodzakelijke chemische energie voor leven kunnen leveren. De aanwezigheid van organische verbindingen en fosfor, een sleutelelement voor leven, versterkt verder het potentieel van Enceladus om leven te ondersteunen.
De Enceladus Orbilander-missie, voorgesteld voor eind jaren 2030, heeft tot doel dit potentieel verder te onderzoeken. Deze missie zou bestaan uit het in een baan om de maan brengen om monsters te nemen van zijn waterpluimen en uiteindelijk te landen op zijn oppervlak. Het doel is om te zoeken naar tekenen van leven, waardoor we dichter bij het beantwoorden van de vraag naar leven buiten de aarde komen.