Een recente studie van onderzoekers van Grahaa Space in India, gepresenteerd op de 56e Lunar and Planetary Science Conference (LPSC) in maart 2025, onderzoekt het potentieel van nanosatellieten bij het bevorderen van maanverkenning en -vestiging. De studie onderzoekt de voordelen, uitdagingen en diverse toepassingen van het gebruik van deze kleine satellieten op de maan, en biedt waardevolle inzichten voor wetenschappers, ingenieurs en missieplanners.
De studie benadrukt verschillende toepassingen voor nanosatellieten in een baan om de maan, waaronder gedetailleerde mapping, nauwkeurige navigatie, identificatie van hulpbronnen en betrouwbare Aarde-maancommunicatie. Ze kunnen ook helpen bij het monitoren van het maanweer, het ondersteunen van menselijke nederzettingen, het faciliteren van wetenschappelijk onderzoek en het mogelijk maken van AI-implementatie. Nanosatellieten bieden een kosteneffectieve en efficiënte aanpak om uitdagingen te overwinnen die gepaard gaan met het vestigen van een permanente menselijke aanwezigheid op de maan.
Dit onderzoek sluit aan bij NASA's Artemis-programma en het Commercial Lunar Payload Services (CLPS)-programma, waarbij particuliere bedrijven maaninfrastructuur ontwikkelen. Het tot stand brengen van betrouwbare communicatie en het identificeren van hulpbronnen met behulp van nanosatellieten is cruciaal, vooral voor de zuidpool van de maan, het doelwit van het Artemis-programma, waar waterijs zich bevindt in permanent beschaduwde gebieden. Naadloze communicatie en locatie van hulpbronnen zijn cruciaal voor een langdurige aanwezigheid op de maan, en kunnen van onschatbare waarde blijken voor een duurzame menselijke aanwezigheid op de maan en uiteindelijk op Mars.