Er is onlangs een discussie ontstaan over de aanwezigheid van vloeibaar water in de Martiaanse korst. Planeetwetenschapper Bruce Jakosky betwistte de conclusies van een studie uit 2024 die suggereerde dat er een aanzienlijke hoeveelheid vloeibaar water onder het oppervlak van Mars aanwezig is.
De oorspronkelijke studie, gebaseerd op gegevens van NASA's InSight-missie, gaf aan dat de geofysische eigenschappen van de Martiaanse korst, gelegen op 11,5 tot 20 kilometer onder het oppervlak, het best kunnen worden verklaard door gebroken stollingsgesteente verzadigd met vloeibaar water. De studie schatte een potentiële wereldwijde equivalente laag (GEL) van water tussen één en twee kilometer diep.
Jakosky erkende de methodologie van de studie, maar stelde alternatieve interpretaties van de InSight-gegevens voor. Hij voerde aan dat factoren zoals de rangschikking van poriënruimte en de aanwezigheid van vast ijs de bevindingen ook zouden kunnen verklaren. Zijn herbeoordeling verbreedde het geschatte GEL-bereik van nul tot twee kilometer.
Toekomstige missies met geavanceerde geologische analysemogelijkheden zullen naar verwachting een duidelijker inzicht verschaffen in de waterreserves van Mars, wat cruciaal is voor het begrijpen van de hydrologische geschiedenis van de planeet, het potentieel voor leven en de geschiktheid voor toekomstige exploratie.