Trumps gebruik van federale macht: bondgenoten belonen en tegenstanders straffen, echo's van Nixons tactiek, maar met een nieuwe intensiteit

Bewerkt door: Татьяна Гуринович

President Donald Trump hervormt de federale overheid en verandert deze in een instrument om zijn bondgenoten te belonen en degenen die hij als tegenstanders beschouwt, te straffen. Hij gebruikt uitvoerende orders, federale onderzoeken en regelgevingsbeslissingen om een breed scala aan individuen en instellingen te targeten. Trumps acties omvatten het targeten van universiteiten, advocatenkantoren en critici uit zijn eerste termijn, terwijl hij tegelijkertijd bondgenoten beloont met gratie, contracten en het beëindigen van onderzoeken. De breuk met Elon Musk benadrukte Trumps transactionele aanpak, aangezien hij dreigde contracten te beëindigen na hun meningsverschil. Dit gedrag onderstreept hoe snel men van bondgenoot naar tegenstander kan verschuiven. Trump ziet weinig onderscheid tussen openbaar beleid en persoonlijke loyaliteit. Deze aanpak staat in contrast met Richard Nixon, die ook probeerde federale autoriteit te gebruiken voor persoonlijk gewin, maar Trumps acties zijn uitgebreider en openlijker. Trumps acties worden gezien als een manier van leven, in tegenstelling tot Nixons meer geïsoleerde incidenten. Trump beweegt sneller en verder in het herconfigureren van de autoriteit van de federale overheid. Hij heeft veiligheidsverklaringen ingetrokken, onderzoeken bevolen en straffen opgelegd aan instellingen die hij vijandig beschouwt. Trump heeft ook bondgenoten beloond, aanklachten laten vallen en handhavingsacties beëindigd. Deze acties lijken op een beschermingsracket, waarbij bescherming wordt geboden aan degenen die aan zijn eisen voldoen en gevolgen voor degenen die zich verzetten. De snelheid waarmee Trump zijn standpunt over Musk veranderde, illustreert deze dynamiek. Nixons inspanningen om federale macht te gebruiken waren gericht op vergelding, terwijl Trumps acties zich kunnen uitstrekken tot het verzwakken van onafhankelijke instellingen. Trump doet openlijk dreigementen, wat hun aard verandert en het leven van degenen die worden geviseerd, kan verstoren. Trump ondervindt echter minder weerstand dan Nixon. Trump opereert met een volgzaam Republikeins Congres en loyale benoemingen. De rechtbanken zijn het belangrijkste obstakel, maar de positie van het Hooggerechtshof blijft onzeker. De juridische strijd zal bepalen of Trump de duisterste impulsen van Richard Nixon kan vervullen.

Bronnen

  • DNyuz

Heb je een fout of onnauwkeurigheid gevonden?

We zullen je opmerkingen zo snel mogelijk in overweging nemen.