Op 13 mei 2025 observeerden astronomen een aanzienlijke zonnefilamentuitbarsting, die leek op een 'Vogelvleugel', waardoor een golf van plasma over het noordelijk halfrond van de zon werd gestuurd. Het filament strekte zich uit over meer dan 600.000 mijl, meer dan twee keer de afstand tussen de aarde en de maan. Gelukkig gaven de eerste gegevens aan dat de belangrijkste uitbarsting naar het noorden was gericht, weg van de aarde.
Zonnefilamenten zijn koelere, dichtere gebieden van plasma die door magnetische velden boven het oppervlak van de zon worden gehouden. Wanneer deze filamenten uitbarsten, kunnen ze coronale massa-ejecties (CME's) veroorzaken, enorme pluimen van plasma en magnetisch veld die de ruimte in worden geslingerd. Hoewel de uitbarsting van 13 mei niet op de aarde gericht was, is de zon actief geweest, waarbij zonnevlekgebied AR4087 op 14 mei 2025 een krachtige zonnevlam van klasse X2.7 heeft ontketend. Deze vlam veroorzaakte radiostoringen in heel Europa, Azië en het Midden-Oosten.
Zonnevlammen en CME's komen vaak voor tijdens het zonnemaximum, de meest actieve fase van de 11-jarige cyclus van de zon. Hoewel het ergste van de uitbarsting de aarde miste, blijven wetenschappers de activiteit van de zon volgen terwijl AR4087 roteert, waardoor de kans op uitbarstingen gericht op de aarde toeneemt.