Op 10 mei 2024 ervoer de aarde een grote geomagnetische storm, de grootste in meer dan twee decennia, die kwetsbaarheden in onze technologische infrastructuur blootlegde. De storm, vaak de 'Gannon-storm' genoemd ter nagedachtenis aan ruimtefysicus Jennifer Gannon, diende als een cruciale herinnering aan het vermogen van de zon om ons leven te verstoren.
De storm van G5-niveau werd veroorzaakt door intense activiteit vanuit een zonnegebied dat ongeveer zeventien keer breder was dan de aarde. Tussen 8 en 11 mei 2024 stootte dit gebied minstens acht coronale massa-ejecties (CME's) uit. Deze CME's, in wezen gigantische uitbarstingen van magnetisch veld en plasma, bereikten de aarde en veroorzaakten aanzienlijke geomagnetische verstoringen.
De effecten van de storm omvatten verstoringen van GPS-signalen, met gevolgen voor de landbouw, en wijzigingen in trans-Atlantische vliegroutes als gevolg van stralings- en communicatierisico's. De storm veroorzaakte ook dat de atmosfeer van de aarde uitzette, wat gevolgen had voor satellieten in een baan om de aarde. Dankzij vroege waarschuwingen en paraatheid konden exploitanten van kritieke infrastructuur de meeste potentiële schade echter beperken.
NASA-wetenschappers analyseren nog steeds de gegevens van de Gannon-storm om geomagnetische stormen beter te begrijpen en onze paraatheid te verbeteren. De gebeurtenis benadrukte de noodzaak van continue monitoring van zonneactiviteit en verdere ontwikkeling van ruimtevaartweervoorspellingsmogelijkheden.