Quantum ruimtetijdmodel biedt potentieel bewijs voor snaartheorie, verklaart donkere energie

Fysici hebben een nieuw ruimtetijdmodel geïntroduceerd dat mogelijk de eerste observationele ondersteuning biedt voor de snaartheorie en een mogelijke verklaring voor donkere energie. De studie, gedetailleerd beschreven in een recente preprint, suggereert dat ruimtetijd op de kleinste schalen kwantumgedrag vertoont, afwijkend van de gladde structuur van alledaagse ervaring. Deze kwantumruimtetijd heeft niet-commutatieve coördinaten, vergelijkbaar met de positie en snelheid van een deeltje in de kwantummechanica. Dit model, geworteld in de snaartheorie, leidt van nature tot kosmische versnelling. Onderzoekers ontdekten dat de snelheid waarmee deze versnelling afneemt overeenkomt met waarnemingen van het Dark Energy Spectroscopic Instrument (DESI). Michael Kavic, een professor aan SUNY Old Westbury, suggereert dat deze overeenstemming kan worden geïnterpreteerd als initieel observationeel bewijs ter ondersteuning van de snaartheorie en haar waarneembare gevolgen. De studie behandelt inconsistenties die voortkomen uit DESI-waarnemingen, die aangeven dat de dichtheid van donkere energie niet constant is, wat het Standaard Model van elementaire deeltjes uitdaagt. Door de snaartheorie toe te passen, leidden de onderzoekers de eigenschappen van donkere energie rechtstreeks af van een fundamentele fysische theorie, die overeenkomt met observationele gegevens en de afname van de energie in de loop van de tijd voorspelt. Het model verbindt de Planck-lengte, de fundamentele schaal van kwantumzwaartekracht, met de grootte van het universum, wat een verband suggereert tussen donkere energie en de kwantumnatuur van ruimtetijd. Djordje Minic, een fysicus aan Virginia Tech, benadrukt de potentie voor tabletop-experimenten in de komende jaren om complexe kwantuminterferentiepatronen te detecteren, wat een test van kwantumzwaartekracht biedt. Deze experimenten kunnen tastbaar bewijs leveren voor de snaartheorie, wat een belangrijke vooruitgang in de fundamentele fysica markeert.