Wetenschappers van Texas A M ontwikkelen zelfgroeiende synthetische korstmos om Mars-habitats te bouwen

De droom om een menselijke aanwezigheid op Mars te vestigen komt dichterbij de realiteit, dankzij een baanbrekende ontdekking van de Texas A&M University. Onderzoekers, onder leiding van Dr. Congrui Grace Jin, hebben een zelfgroeiend synthetisch korstmos-systeem ontwikkeld dat Mars-stof kan transformeren in bouwmateriaal. Dit innovatieve systeem bootst natuurlijke korstmossen na, organismen die bekend staan om hun vermogen om te gedijen in extreme omgevingen. Het combineert draadvormige schimmels en cyanobacteriën om vaste structuren te creëren uit Mars-regoliet, het losse, stoffige materiaal dat het oppervlak van de planeet bedekt. De cyanobacteriën vangen koolstofdioxide en stikstof uit de Mars-atmosfeer op en produceren zuurstof en essentiële voedingsstoffen. De schimmels binden vervolgens de regoliethoudende deeltjes aan elkaar met behulp van biopolymeren, natuurlijke lijmen die door de micro-organismen worden afgescheiden. Deze "levende" symbiose vormt een autonome synthetische gemeenschap die in staat is om ter plaatse bouwmateriaal te produceren, waardoor de noodzaak van extra middelen wordt geëlimineerd. Ondersteund door NASA's Innovative Advanced Concepts (NIAC)-programma, wil deze technologie een grote uitdaging van ruimtekolonisatie oplossen: de onpraktische aard van het transporteren van enorme hoeveelheden bouwmateriaal van de aarde. Het team werkt nu aan een "regolietinkt" voor 3D-printen van biologische structuren rechtstreeks op Mars, wat de weg effent voor duurzame en kosteneffectieve Mars-habitats. Dit onderzoek sluit aan bij andere initiatieven, zoals NASA's Moon to Mars Planetary Autonomous Construction Technology (MMPACT)-project, dat grootschalig robotisch 3D-printen voor constructie op andere planeten onderzoekt. Deze ontwikkelingen beloven een duurzamere en autonome ruimteverkenning, waardoor astronauten functionele habitats kunnen bouwen met behulp van lokale bronnen.