In juni 2025 ontdekten Israëlische archeologen de resten van een hoofdloze vrouwelijke ezel onder een Bronstijdhuis in Tell es-Safi, de locatie van het oude Gath. De ezel, die ongeveer 5000 jaar oud is, had haar benen aan elkaar gebonden, en haar hoofd was afgehakt en op haar buik gelegd, in de tegenovergestelde richting van haar lichaam.
Drie andere ezels werden op een vergelijkbare manier begraven gevonden. Hoewel deze dieren niet onthoofd waren, waren hun schedels naar het oosten gericht, waarschijnlijk in de richting van de zonsopgang, wat onderzoekers geloven dat deel uitmaakte van het ritueel. Isotoopanalyses van hun tandglazuur toonden aan dat de ezels afkomstig waren uit de Nijlvallei, specifiek uit Egypte.
De ontdekking werpt licht op de religieuze praktijken van de Kanaänieten en biedt nieuwe inzichten in de oude internationale betrekkingen en handel. Volgens Elizabeth Arnold, een antropoloog aan de Grand Valley State University, zou het offer van zo'n waardevol dier een extravagante demonstratie kunnen zijn geweest om de rijkdom of prestige van de eigenaar te benadrukken.