De selectie van een pauselijke naam is een belangrijke daad die inzicht biedt in de prioriteiten en visie van een nieuwe paus voor de Katholieke Kerk [3, 7]. Deze traditie dateert uit de 6e eeuw, waarbij pausen vaak namen kiezen die vroegere leiders eren of gewenste deugden weerspiegelen [2, 5]. De naam dient als een symbolische verklaring van de intenties van de paus, die aansluit bij de geschiedenis van het pausdom en tegelijkertijd een nieuwe identiteit vestigt [3].
Historisch gezien kozen pausen namen om religieuze helden te evenaren, gewenste deugden te signaleren of te breken met de traditie [2]. Paus Franciscus koos bijvoorbeeld zijn naam om St. Franciscus van Assisi te eren, waarbij hij zijn toewijding aan vrede, eenvoud en dienstbaarheid aan de armen benadrukte [2, 3]. De symboliek achter pauselijke namen geeft een blik op de filosofieën en de richting die een nieuwe paus wil nastreven [3, 7].
Hoewel de meeste pausen nieuwe namen aannemen, is er geen strikte verplichting om dit te doen [3]. De gekozen naam wordt vaak gezien als de eerste boodschap die een nieuwe paus stuurt, waarmee de toon voor hun pontificaat wordt gezet [9]. De selectie weerspiegelt een verlangen om zich aan te sluiten bij vroegere pausen of heiligen, wat continuïteit of een nieuwe richting voor de Kerk signaleert [7].