In 2018 deden archeologen een opmerkelijke ontdekking in Khirbat Ibreika, Israël: een Romeins graf met vier bronzen schijven versierd met leeuwenkoppen. Deze unieke artefacten, gedateerd op de 1e-2e eeuw na Christus, geven nieuwe inzichten in Romeinse begrafenisgebruiken en symboliek.
De bronzen schijven hebben gedetailleerde leeuwenkoppen, elk met kleine variaties in uitdrukking, en ringen bevestigd aan de bovenkant van hun hoofd. In tegenstelling tot vergelijkbare motieven waarbij ringen door de leeuwenbek gaan, zijn deze ringen verbonden met de kruin. Onderzoekers suggereren dat deze schijven mogelijk aan een houten kist waren bevestigd, als handvatten om deze te dragen of in het graf te laten zakken.
Leeuwen hadden een belangrijke symbolische betekenis in de Romeinse wereld en vertegenwoordigden kracht, bescherming en adel. Hun aanwezigheid op een graf kon de status van de overledene aanduiden of symbolische bescherming bieden in het hiernamaals. De plaatsing van de schijven in het graf suggereert een ritueel doel, mogelijk aangevend dat de overledene een prominent lid van de gemeenschap was. Verder onderzoek is gericht op het volledig begrijpen van de functie en culturele betekenis van de schijven, inclusief mogelijke verbanden met religieuze culten zoals het mithraïsme, populair in de Romeinse periode.