Wetenschappers hebben met succes het oudste bekende Egyptische genoom gesequenced, wat ongekende inzichten biedt in de genetische geschiedenis van het oude Egypte. Dit baanbrekende onderzoek levert waardevolle informatie op over bevolkingsbewegingen en het leven van mensen die duizenden jaren geleden leefden, wat bijdraagt aan een dieper begrip van de menselijke geschiedenis.
Onderzoekers van het Francis Crick Institute en de Liverpool John Moores University hebben het genoom van een individu geanalyseerd dat tussen de 4500 en 4800 jaar geleden leefde, tijdens de vroege dynastieke periode van Egypte. De resten van deze persoon werden in 1902 ontdekt in Nuwayrat, Egypte, en waren begraven in een keramisch potje. Het DNA werd geëxtraheerd uit een tand, wat het sequencen van het volledige genoom mogelijk maakte.
De analyse onthulde dat ongeveer 80% van de genetische afkomst van het individu afkomstig was van oude Noord-Afrikaanse populaties, terwijl de overige 20% kon worden herleid naar Mesopotamië, voornamelijk het huidige Irak. Deze ontdekking biedt genetisch bewijs van bevolkingsbeweging en menging tussen Egypte en Mesopotamië in deze periode, wat eerder alleen werd gesuggereerd door archeologische bevindingen. Het proces van het sequencen van oud DNA is complex, omdat het monster slechts 3% menselijk DNA bevatte, terwijl de rest tot andere organismen behoorde.
Analyse van het skelet wees ook uit dat het individu waarschijnlijk een pottenbakker was, op basis van fysieke tekenen zoals vergrote dijbeenderen, repetitieve armbewegingen en artritis in de rechtervoet. Deze tekenen wijzen op het gebruik van een voet aangedreven pottenbakkerswiel, een technologie die in deze tijd in Egypte werd geïntroduceerd. De studie werd gepubliceerd in het tijdschrift Nature op 2 juli 2025.
Dit onderzoek opent nieuwe wegen voor het bestuderen van migratie en bevolkingsmix in het oude Egypte, en biedt een gedetailleerder begrip van de complexe geschiedenis van de regio. De mogelijkheid om oude genoomse te analyseren biedt een krachtig hulpmiddel voor het onthullen van het verleden en het begrijpen van de genetische samenstelling van vroegere populaties. Deze kennis helpt ons de menselijke evolutie en de onderlinge verbondenheid van verschillende culturen te begrijpen.