Oud DNA onthult geheimen van bewoners 'Groene Sahara': Genetische isolatie en een verloren menselijke afstamming

Een internationaal onderzoeksteam heeft met succes de eerste oude genomen van de 'Groene Sahara' gesequenced, waarmee een voorheen onbekende en nu uitgestorven Noord-Afrikaanse genetische groep is onthuld. De studie, gepubliceerd in *Nature*, werd uitgevoerd door onderzoekers van de Archeologische Missie in de Sahara van de Sapienza Universiteit van Rome en het Max Planck Instituut voor Evolutionaire Antropologie in Leipzig. Het onderzoek analyseerde DNA van twee 7000 jaar oude, natuurlijk gemummificeerde individuen die werden ontdekt in de Takarkori-rotshelter in het zuidwesten van Libië. Deze individuen behoorden tot een Noord-Afrikaanse genetische lijn die ongeveer 50.000 jaar geleden afweek van sub-Sahara Afrikaanse populaties, rond dezelfde tijd dat moderne menselijke afstammingslijnen zich vanuit Afrika begonnen te verspreiden. Deze groep, voornamelijk veehouders, bleef grotendeels geïsoleerd en vertoonde genetische continuïteit in Noord-Afrika vanaf het einde van de laatste ijstijd. De studie suggereert dat de verspreiding van veeteelt in de Groene Sahara voornamelijk plaatsvond door culturele uitwisseling in plaats van grootschalige migraties, wat wordt aangegeven door een minimaal niet-Afrikaans genetisch component. De Takarkori-individuen bezaten minder Neanderthaler-DNA dan mensen buiten Afrika, maar meer dan hedendaagse sub-Sahara Afrikanen. Volgens Johannes Krause, directeur van het Max Planck Instituut, suggereert dit dat oude Noord-Afrikaanse populaties sporen van Neanderthaler-DNA ontvingen via genstroom van buiten Afrika, ondanks hun isolatie. Savino di Lernia, directeur van de Archeologische Missie in de Sahara, benadrukte het voortdurende belang van de Takarkori-site, waarbij hij eerdere ontdekkingen noemde, zoals de oudste sporen van melkverwerking in Afrika (meer dan 7000 jaar oud) en het vroegste bewijs van veeteelt op het Afrikaanse continent (ongeveer 8000 jaar geleden). De bevindingen bieden waardevolle inzichten in de genetische geschiedenis en culturele evolutie van Noord-Afrika tijdens de Afrikaanse Humide Periode.