Recent onderzoek verkent alternatieve modellen voor zwarte gaten die het traditionele concept van een singulariteit, waar de wetten van de fysica niet meer gelden, uitdagen. Deze modellen, belicht in een artikel gepubliceerd in de Journal of Cosmology and Astroparticle Physics, pakken het singulariteitsprobleem aan met twee hoofdconcepten: reguliere zwarte gaten en zwarte gat imitators.
Reguliere zwarte gaten: Dit model vervangt de singulariteit door een kern van eindige dichtheid. Deze kern kan afstotende zwaartekracht creëren, wat een volledige ineenstorting voorkomt.
Zwarte gat imitators: Dit model mist zowel een singulariteit als een waarnemingshorizon, waardoor licht en signalen kunnen ontsnappen, waardoor een verbinding met het externe universum behouden blijft. Deze objecten kunnen mogelijk in elkaar overgaan op basis van verschillende fysieke omstandigheden.
Deze theoretische modellen bieden potentiële oplossingen voor het singulariteitsprobleem en sluiten beter aan bij de huidige natuurkundige wetten. Wetenschappers suggereren dat toekomstige waarnemingen, zoals hoge-resolutie beeldvorming van de Event Horizon Telescope of de detectie van subtiele anomalieën in zwaartekrachtgolven, kunnen helpen deze modellen te onderscheiden van standaard zwarte gaten en inzicht te geven in hun interne structuur. Dit onderzoek kan de weg vrijmaken voor een beter begrip van kwantumzwaartekracht en de unificatie van algemene relativiteitstheorie met kwantummechanica.