Een foto uit 2011 van NASA's Mars Reconnaissance Orbiter heeft het debat over potentiële tekenen van leven op Mars opnieuw aangewakkerd. De foto toont een herkenningspunt in het Libya Montes hooglandgebied dat door sommige waarnemers wordt omschreven als een 'uitroepteken'. Dit heeft geleid tot discussies over de vraag of dit bewijs zou kunnen zijn van een verloren buitenaardse beschaving, of simpelweg het resultaat van natuurlijke geologische processen.
George J. Haas van The Cydonia Institute, een voorstander van de eerste theorie, suggereert dat de geometrisch ontworpen formaties wijzen op intelligente constructie. Hij stelt dat de kans dat zulke precieze geometrische vormen van nature voorkomen, extreem klein is.
Sceptici schrijven dergelijke waarnemingen echter toe aan 'pareidolie', een psychologisch fenomeen waarbij de menselijke hersenen bekende patronen waarnemen in willekeurige beelden. Dit effect zorgt ervoor dat mensen gezichten of objecten zien in wolken, rotsen of andere levenloze objecten. NASA heeft ook het fenomeen pareidolie aangekaart en uitgelegd dat onze hersenen zijn geprogrammeerd om bekende vormen te vinden, wat soms leidt tot verkeerde interpretaties van Marslandschappen.
Vergelijkbare waarnemingen op Mars omvatten piramide-achtige structuren, zoals de 'Sagan Piramides' die in 1972 door Carl Sagan werden geïdentificeerd, en andere geometrische patronen die volgens sommigen op oude steden lijken. Hoewel deze waarnemingen de speculatie over Marsbeschavingen blijven voeden, schrijft de wetenschappelijke gemeenschap ze grotendeels toe aan pareidolie en natuurlijke geologische processen.