De waterkolom, een uitgestrekt en grotendeels onontgonnen oceaanecosysteem, wordt bedreigd door diepzeemijnbouw. Deze zone, die begint op ongeveer 200 meter onder het oppervlak, is cruciaal voor het in stand houden van het zeeleven, waaronder commercieel waardevolle vissen en zeezoogdieren.
Naarmate de vraag naar mineralen die worden gebruikt in batterijen voor elektrische auto's en smartphones toeneemt, richten mijnbouwbedrijven zich op de diepzee, met name op aardappelgrote knollen op de oceaanbodem die waardevolle metalen bevatten. Studies tonen echter aan dat het verwijderen van deze knollen habitats kan verstoren en zeebodemdieren in gevaar kan brengen, terwijl het ook risico's oplevert voor het ecosysteem in de waterkolom erboven.
Sedimentpluimen en verstoring van het ecosysteem
Een van de belangrijkste zorgen is het ontstaan van sedimentpluimen tijdens mijnbouwactiviteiten. Deze pluimen kunnen de voedselopname belemmeren, voedselwebben verstoren en het gedrag van dieren veranderen. De Internationale Zeebodemautoriteit (ISA) is van plan om in juli 2025 de regelgeving voor diepzeemijnbouw te bespreken en mogelijk af te ronden. Deze regelgeving zal van cruciaal belang zijn bij het bepalen van de toekomst van grootschalige commerciële mijnbouw en de potentiële impact ervan op kwetsbare ecosystemen. De ISA staat onder druk om de behoefte aan grondstoffen in evenwicht te brengen met de bescherming van het milieu.
De potentiële impact van diepzeemijnbouw reikt verder dan de directe mijnbouwlocaties. Geluidsoverlast van mijnbouwmachines kan het zeeleven verstoren, en de vrijlating van giftige metalen uit verstoorde sedimenten kan de voedselketen vervuilen. Het is cruciaal om uitgebreide studies uit te voeren om deze risico's volledig te begrijpen voordat wordt overgegaan tot grootschalige mijnbouwactiviteiten.