De Durupinar-formatie, een bootvormige geologische structuur in de buurt van de berg Ararat in Turkije, wordt intensief onderzocht. Ontdekt in 1959, heeft het debatten over de oorsprong ervan aangewakkerd.
In december 2024 onthulde bodemanalyse hoge niveaus van organisch materiaal en kalium. Dit suggereert de aanwezigheid van verrot hout of andere organische materialen.
Een heronderzoek van GPR-scans uit 2019 toonde een 234 voet lange centrale corridor en hoekige structuren. Deze formaties, die tot 20 voet diep gaan, zijn niet typisch voor natuurlijke geologische processen.
In maart 2025 toonden bodemmonsters sporen van kleiachtige materialen, mariene afzettingen en overblijfselen van marien leven. Deze monsters dateren van 3.500 tot 5.000 jaar geleden.
Het Noah's Ark Scans-project plant verdere onderzoeken en bodemtesten. Er is kernboring gepland voor 2025 en 2026.
De wetenschappelijke gemeenschap blijft voorzichtig, maar de lopende studies hebben tot doel de oorsprong van de site te verduidelijken. De focus ligt op het beschermen en behouden van de site, terwijl niet-invasief wetenschappelijk onderzoek wordt uitgevoerd.