Het opmerkelijke vermogen van dolfijnen om te navigeren en te jagen met behulp van echolocatie is de focus van nieuw onderzoek. Een recente studie, gepubliceerd in PLOS ONE op 9 juni 2025, geeft inzicht in de unieke hersenstructuren die dit complexe gedrag mogelijk maken.
Het onderzoek, uitgevoerd door wetenschappers van het Woods Hole Oceanographic Institution en andere universiteiten, vergeleek de hersenen van echolocerende dolfijnen met die van niet-echolocerende baleinwalvissen. De studie richtte zich op de inferior colliculus, een middenhersenenstructuur die auditieve informatie verwerkt.
Onderzoekers ontdekten dat dolfijnen meer corticale regio's hebben die verbonden zijn met geluidsverwerking. Het meest significante verschil ligt in de paden van de inferior colliculus naar de kleine hersenen. Dit suggereert dat de kleine hersenen een cruciale rol spelen bij het integreren van auditieve informatie met motorische controle, waardoor dolfijnen hun echolocatiebundels actief kunnen richten.
Peter Tyack, co-auteur van de studie, legde uit dat echolocatie deels horen en deels vocaliseren is. Deze actieve controle stelt dolfijnen in staat om effectief te navigeren en te jagen. De bevindingen bieden potentiële toepassingen in de technologie, zoals het verbeteren van sonarsystemen en medische echografie.