Stel je voor dat je het leven ervaart als een muis, hond, vogel of vis. Een recent artikel in New Scientist onderzoekt een futuristisch scenario waarin de wetenschap ons in staat stelt om kortstondig het leven als een andere soort te ervaren.
De technologie is gebaseerd op neurobiologie. Wetenschappers hebben aanzienlijke vooruitgang geboekt in het begrijpen van de hersenen. In 2024 hadden ze de neurale verbindingen van de hersenen van een vlieg in kaart gebracht, gevolgd door de hersenen van een muis. Zelfs de hersenen van zoogdieren kunnen worden gecontroleerd.
In 2013 verbonden onderzoekers de hersenen van twee ratten met behulp van geïmplanteerde elektroden. Hierdoor kon de ene rat sensorische informatie naar de andere rat verzenden, waardoor deze taken kon uitvoeren zonder directe aanwijzingen. Dit roept ethische vragen op.
Een wetenschapper zou zijn hersenen kunnen verbinden met die van een rat, met behulp van draadloze elektroden die zijn verbonden met een apparaat in de hersenen van de rat. Door hun ogen te sluiten, zouden ze door de ogen van de rat kunnen kijken. Het zicht van een rat is echter slecht, waardoor de ervaring teleurstellend is.
Een meer lonende ervaring vereist toegang tot meer van de hersenen van het dier. Dit zou ons in staat stellen om te voelen, proeven en bewegen als het dier. Kunstmatige intelligentie zou kunnen helpen bij het vertalen van deze sensaties.
Het ervaren van de vlucht als een vogel is aantrekkelijk. De hersenen van vogels verschillen echter aanzienlijk van de hersenen van zoogdieren. Wetenschappers zouden meer succes kunnen hebben bij het testen van deze technologie op vleermuizen, die zoogdieren zijn.
Uiteindelijk kunnen wetenschappers het idee opgeven om de hersenen van een dier binnen te gaan. Het zou als wreed en immoreel kunnen worden beschouwd. Domesticatie, of het nu voor landbouw of gezelschap is, vertegenwoordigt al een vorm van gedragscontrole over dieren.