Succesvol natuurbehoud: Amerikaanse zeearenden, grijze walvissen en eilandvossen herstellen in Santa Barbara

De milieubeweging heeft aanzienlijke successen geboekt, door grote uitdagingen aan te pakken zoals zure regen en de aantasting van de ozonlaag. De Endangered Species Act (ESA), ondertekend in 1973, beschermt ongeveer 1800 Amerikaanse soorten, waarvan er ongeveer 60 voldoende zijn hersteld om van de lijst te worden geschrapt. Santa Barbara is de thuisbasis van verschillende van deze succesverhalen. De Amerikaanse zeearend, in 2007 van de lijst geschrapt, symboliseert succesvol natuurbehoud. Het verbod op DDT, dat eierschalen verdunde, was cruciaal voor zijn herstel. Pogingen om Amerikaanse zeearenden te beschermen dateren uit 1918, en hun populatie is gestegen van ongeveer 400 broedparen tot meer dan 70.000. Bruine pelikanen, het eerste dier dat in 1985 van de lijst werd geschrapt, leden ook onder DDT. Na het verbod waren herintroductiepogingen succesvol, waarbij de populaties herstelden tot honderdduizenden. Huidige bedreigingen zijn onder meer visgerei, olielozingen en de impact van klimaatverandering op sardinepopulaties. Grijze walvissen, in 1994 van de lijst geschrapt, ondernemen de langste zoogdierentrek, waarbij ze jaarlijks 10.000 tot 14.000 mijl afleggen. Er werd tot 1936 op ze gejaagd, hun populatie is nu ongeveer 27.000. Bedreigingen zijn onder meer verstoring van leefgebieden, klimaatverandering, geluidsoverlast en aanvaringen met schepen. De eilandvos, die alleen op de Channel Islands voorkomt, werd in 2016 van de lijst geschrapt na een snel herstel. Predatie door steenarenden veroorzaakte een populatiedaling van 90%, maar verplaatsingspogingen en herintroductie van Amerikaanse zeearenden leidden tot een populatieboom. Het herstel van de eilandvos wordt beschouwd als een van de snelste in de geschiedenis van bedreigde diersoorten.