Sensoren op dieren volgen menselijke impact op zeeleven, terwijl parkietenhersenen menselijke spraakpatronen nabootsen: Nieuwe studies onthuld

Twee nieuwe studies belichten fascinerende aspecten van diergedrag en hun interactie met het milieu. Eén studie benadrukt het gebruik van sensoren die aan zeedieren zijn bevestigd om de menselijke impact op het zeeleven te volgen en te verminderen. Onderzoekers pleiten voor een "Internet der Dieren" om wereldwijd gegevens te delen, waardoor een beter begrip ontstaat van hoe activiteiten zoals vissen, vervuiling en lawaai deze wezens beïnvloeden. Deze sensoren, die minder dan 3% van het lichaamsgewicht van het dier wegen, leveren cruciale gegevens uit ontoegankelijke gebieden, waardoor de ontwikkeling van gerichte conservatiebeleid wordt ondersteund. Een andere studie onthult dat parkieten hersenactiviteitspatronen delen die vergelijkbaar zijn met mensen tijdens het spreken. Door hersenactiviteit in de centrale kern van het voorste arcopallium (AAC) te registreren, ontdekten onderzoekers dat verschillende groepen AAC-cellen geluiden produceren die lijken op medeklinkers en klinkers, wat de organisatie achter menselijke spraak weerspiegelt. Deze ontdekking positioneert parkieten als een waardevol model voor het bestuderen van spraakstoornissen en het begrijpen van de neurale mechanismen achter communicatie.