Het artikel bespreekt de eerlijkheid van de vennootschapsbelasting en het debat over belastingvrijstellingen voor non-profitorganisaties in de VS.
Sectie 501(c)3 van de Amerikaanse Internal Revenue Code verleent belastingvrijstelling aan bedrijven die zijn opgericht voor religieuze, charitatieve, wetenschappelijke of educatieve doeleinden, op voorwaarde dat ze zich niet bezighouden met propaganda of politieke campagnes.
De auteur bekritiseert het bewapenen van de belastingwetgeving voor partijdige doeleinden en citeert voorbeelden van zowel de Obama- als de Trump-administratie.
De auteur stelt dat winst essentieel is voor het welzijn van een samenleving en bekritiseert de perceptie dat non-profitwerk inherent deugdzamer is.
Winst is geen overdracht van rijkdom, maar is wederzijds, waarbij zowel producenten als consumenten profiteren. Grotere winsten voor producenten duiden op een grotere waarde die consumenten ontvangen. Winst vertegenwoordigt nieuwe rijkdom die is gecreëerd door ondernemersvisie.
De auteur bekritiseert ook de fiscale aftrekbaarheid van donaties aan non-profitorganisaties en stelt dat dit bepaalde ondernemingen oneerlijk bevoordeelt. De auteur concludeert dat bedrijven geen belasting betalen; alleen mensen doen dat. De auteur suggereert het belastingstelsel te vereenvoudigen en transparant te zijn over de behoefte aan hogere individuele belastingtarieven als de overheid meer inkomsten nodig heeft.