Harvard-professor en geluksexpert Arthur C. Brooks deelt inzichten over het bereiken van een duurzaam en bevredigend huwelijk. Hij benadrukt het cultiveren van "companionate love" boven "passionate love". Deze aanpak richt zich op het opbouwen van een diepe vriendschap met een partner, die in de loop der tijd sterker wordt.
Brooks benadrukt dat companionate love wordt gekenmerkt door loyaliteit en wederzijdse steun, waarbij interne competitie wordt vermeden. Hij stelt dat een sterke relatie onvoorwaardelijke steun voorop moet stellen: "Hoe erg je het ook verknalt met de rest van de wereld, je partner zal je blijven verdedigen."
Hij benadrukt ook het belang van fysieke aanraking en visuele verbinding in relaties. Simpele gebaren zoals een aai, kus, knuffel of handdruk kunnen een diepgaande impact hebben. Deze acties bevorderen de afgifte van oxytocine, het "liefdeshormoon". Deze chemische stof versterkt emotionele banden, vermindert stress en angst en verhoogt gevoelens van welzijn en veiligheid.
Brooks behandelt ook het belang van onzelfzuchtige vriendschappen, die hij "nutteloze vrienden" noemt. Deze authentieke en onbaatzuchtige relaties zijn essentieel voor ons geluk en bieden steun en verbinding zonder persoonlijke winst te verwachten.
Kortom, om een gelukkig en duurzaam huwelijk te bereiken, suggereert Brooks zich te concentreren op het opbouwen van een solide vriendschap met je partner, het onderhouden van open en eerlijke communicatie en het waarderen van de kleine, alledaagse acties die de emotionele band versterken.