Een recent taalkundig onderzoek richt zich op het Pomerans, een Nedersaksisch dialect dat wordt gesproken door afstammelingen van kolonisten uit Pommeren die tussen 1860 en 1880 in Brazilië aankwamen. Het onderzoek bestudeert existentiële constructies (Existenzverbkonstruktionen - EVK) die worden gebruikt om 'bestaan' of 'het ontstaan' uit te drukken.
Gegevens werden verzameld uit gesproken Pomerans, opgenomen van sprekers in Espírito Santo, Rio Grande do Sul en Santa Catarina. De studie analyseert variaties in existentiële constructies met GÄWEN, SIN en HEWWEN in het Pomerans, rekening houdend met morfo-syntactische, semantische en pragmatische niveaus, en identificeert contact-geïnduceerde variatie door Braziliaans Portugees.
De resultaten geven aan dat de Nedersaksische constructie in het Pomerans relatief stabiel is morfo-syntactisch. Contact-geïnduceerde variatie door Braziliaans Portugees komt voor in de HEWWEN-EVK. Sprekers in Santa Catarina, die competent zijn in Hoogduits, gebruiken echte Duitse nominalen of geconventionaliseerde leenwoorden in HEWWEN-EVK, terwijl sprekers in Espírito Santo, die geen Hoogduitse competentie hebben, lexemen of leenvertalingen van Portugese nominalen gebruiken, wat suggereert dat er in 2025 een regionaal specifieke ontwikkeling van het Pomerans zal plaatsvinden.