Nowa teoria kwestionuje kwantową czasoprzestrzeń: implikacje dla grawitacji i pomiarów

Przełomowa teoria sugeruje, że czasoprzestrzeń, zgodnie z wizją Einsteina, może nie być kwantowa, co podważa dziesięciolecia założeń w fizyce. To podejście, opublikowane w szanowanych czasopismach, odnosi się do niezgodności między teorią kwantową a ogólną teorią względności, sugerując, że czasoprzestrzeń pozostaje klasyczna, ale doświadcza nieprzewidywalnych zmian. Naukowcy z University College London (UCL) przewodzą tym pracom, przekształcając poszukiwania kwantowej wersji grawitacji w postkwantową teorię grawitacji klasycznej. Zamiast subtelnych efektów przewidywanych przez standardowe obliczenia kwantowe, te fluktuacje mogą być bardziej wyraźne, wpływając na precyzję pomiarów wagi i stabilność atomów w superpozycji. Grupa badawcza kierowana przez byłych doktorantów profesora Jonathana Oppenheima nakreśliła metodę testowania tej teorii poprzez pomiar masy z ekstremalną dokładnością w celu wykrycia nietypowych zmian. Eksperymenty obejmują monitorowanie precyzyjnie zdefiniowanej wagi pod kątem nieoczekiwanych zmian i obserwację ciężkich atomów w dwóch lokalizacjach jednocześnie. Te testy mogą określić, czy czasoprzestrzeń jest kwantowa, czy klasyczna, potencjalnie rozwiązując poważny podział między prawami kwantowymi a grawitacją. Profesor Sougato Bose z UCL Physics & Astronomy podkreśla znaczenie tych eksperymentów z perspektywy zrozumienia podstawowych praw natury. Wynik może znacząco wpłynąć na nasze zrozumienie wszechświata i sposobu, w jaki mierzymy podstawowe właściwości.